Vrij recent maakten we kennis met het Amerikaanse platenlabel ‘Oh Boy Records’ dat eigendom is van singer-songwriter John Prine, de folk- en country-zanger die ons op 7 april van dit jaar op 73-jarige leeftijd veel te vroeg is ontvallen als slachtoffer van het verwoestende coronavirus. John Prine wilde via zijn eigen label beloftevolle muzikanten een eerlijke kans geven om zich aan de buitenwereld kenbaar te maken.

Daarbij hield hij geen rekening met de leeftijd van die artiesten. Eén van de bewijzen hiervoor is de release van het debuutalbum “Die Midwestern” van de uit Cincinnati, Ohio afkomstige folk- en Americana-muzikant Arlo McKinley die dit jaar al 40 jaar is geworden. De tien liedjes die hij op zijn solodebuutplaat brengt hebben hun roots in de soul-, country-, folk- en gospelmuziek en zijn tekstueel vaak gebaseerd op persoonlijke belevenissen en verhalen.

Enkele van de nummers op “Die Midwestern” werden al tien à vijftien jaar geleden geschreven door Arlo McKinley. Het op de eerste video te beluisteren nummer “Gone For Good” handelt over de lessen die hij geleerd heeft uit diverse verbroken liefdesrelaties. De albumtiteltrack die u op de tweede video kan vinden gaat over zijn haat-liefde-verhouding met zijn thuisstaat Ohio. Ook de song “Bag Of Pills” is autobiografisch en gaat over de verslavende drugproblematiek waarmee hijzelf in het verleden ook te maken kreeg en die nog steeds sterk heerst in de stad waar hij altijd heeft gewoond.

Het album “Die Midwestern” werd opgenomen in de legendarische ‘Sam Phillips Recording Service’-studio in Memphis, Tennessee en werd geproduceerd door Matt Ross-Spang die dit werk eerder ook al deed voor o.a. Jason Isbell, Margo Price en John Prine himself. De muzikanten die in de studio voor de instrumentatie zorgden werden in Memphis geselecteerd: Ken Coomer op drums, David Smith op basgitaar, Will Sexton op elektrische gitaar, Rick Steff op piano, Jessie Munson op fiddle and Reba Russell als backing vocaliste, terwijl Arlo McKinley zichzelf tijdens het zingen begeleidde op zijn akoestische gitaar.

Eerlijkheid en emoties zijn heel belangrijk voor Arlo McKinley als hij zijn songteksten schrijft en dat kunnen we hier o.a. terughoren in nog enkele andere schitterende liedjes zoals “We Were Alright”, “The Hurtin’s Done”, “She’s Always Around”, “Suicidal Saturday Night”, het door wondermooie vioolklanken gedomineerde “Walking Shoes” en het fragiele “Whatever You Want”. Wat een heerlijke debuutplaat is dit toch wel geworden. Het is jammer dat deze artiest zijn muzikale weg zonder zijn beschermheer John Prine zal moeten verderzetten, maar we denken dat dit dankzij zijn immense talent als singer-songwriter met de hulp van Jody Prine, John’s zoon, wel allemaal in orde zal komen.

(valsam)